WIOSENNE PRZEBUDZENIE

W spowitych zimą ogrodach powoli zaczyna budzić się życie. Słońce coraz częściej zagląda w okna, co i nas samych pobudza do wypatrywania wiosennych oznak. Zimą nie wiele elementów w ogrodzie powoduje spektakularne efekty, za to wiosną każda kropla koloru przykuwa uwagę. Nic tak nie cieszy, jak długo wyczekiwane wiosenne kwiaty.

Co zrobić, by nie czekać na barwne plamy w ogrodzie do lata?
Jakie rośliny warto posadzić, tak by ogród budził się, jak najwczęśniej?

O to by w ogrodzie pojawiły się wczesne wiosenne kwiaty, należy zadbać już jesienią, to właśnie wtedy sadzimy cebule, które lada moment będą nas cieszyć swoim pięknem.
Najpopularniejsze kwiaty cebulowe, które można zobaczyć jeszcze na tle śnieżnej pokrywy, to przebiśniegi.Kępy tych delikatnych, białych kwiatów będą subtelną ozdobą lekko ocienionych miejsc. Przebiśniegi są łatwe w uprawie. Podczas jesiennych przygotowań do zimy warto przykryć je warstwą kory, bądź iglastymi gałązkami w celu ochrony przed przemarzaniem.

Dużą popularnością cieszą się również krokusy.

Krokusy podobnie jak przebiśniegi są zwiastunem wiosny. Tworzą malownicze kobierce, ich kielichowate kwiaty przyciągają wzrok swoimi intensywnymi barwami. Najpowszechniejsze odmiany występują w kolorze liliowym, niebieskim, białym i żółtym. Kwiaty pojawiają się już w marcu, najlepiej wyglądają posadzone w dużych grupach. Optymalnym miejscem na sadzenie krokusów w ogrodzie będą rabaty przy drzewach liściastych, wiosną będą miały zapewnione odpowiednie nasłonecznienie, a w późniejszym czasie liście zapewnią osłonę przed ostrzejszym słońcem. Cebulki do ziemi sadzimy końcem września.

Narcyzy to kolejne stojące na podium popularności wczesnowiosenne kwiaty.
Ich wygląd przynosi na myśl wspomnienia słonecznych, letnich dni. Są powiewem energii w rabacie. Świetnie podkreślą np. ścieżki w ogrodzie. Narcyzy są bardzo charakterystyczne ze względu na budowę kwiatów składających się z płatków zewnętrznych oraz przykoronka przypominającego kształtem dzwonek. Kwiaty występują w kolorze białym oraz różnych odcieniach żółtego. Narcyzy najlepiej rosną w nasłonecznionych miejscach.

Hiacynty są kolejnym faworytem wiosennego przeglądu roślin cebulowych jest Hiacynt. Duże kwiatostany w rozmaitych kolorach od białego po ciemne fiolety pięknie prezentują się nie tylko na rabatach, ale i często w kompozycjach florystycznych zdobiące nasze wiosenne stoły. By w kolejnym roku hiacynty kwitły równie obficie, po przekwitnięciu należy usunąć nieatrakcyjny już kwiatostan, a samą cebulę z liśćmi pozostawić w gruncie do kwietnia. Po tym czasie można wykopać cebule i przechować ja do ponownego posadzenia na jesień.

Tulipany, te kwiaty są niekwestionowanymi KRÓLOWYMI wiosny. Tulipany występują w tak wielu odmianach różniących się barwą, kształtem kwiatów, wysokością samej rośliny, że każdy na pewno wśród dostępnej na rynku oferty wybierze coś do swojego ogrodu. Tulipany świetnie prezentują się jako grupa tworząca jednobarwną plamę, jak i również w mieszanym zestawieniu. Najlepiej będą rosły na słonecznej rabacie. Po przekwitnięciu podobnie jak u Hiacyntów usuwamy kwiatostany. W okolicach lipca wykopujemy cebule, by jesienią po spoczynku wkopać je z powrotem do gruntu.

Z niezwykłą gracją wiosnę zwiastują szafirki.
Ich groniaste kwiaty sięgające ok. 30 cm mienią się ciemnoniebieskim blaskiem, to tej unikatowej barwie zawdzięczają swoją nazwę. Kwiatostan składa się z maleńkich dzwoneczków. Szafirki nadają się do nasadzeń w rabatach, można wykorzystać je jako nasadzenie obwódkowe, niezwykle malowniczo będą wyglądały posadzone wzdłuż ścieżek.
Cebule szafirka mogą być cały czas w ziemi, jednak należy pamiętać o nawożeniu ich w każdym sezonie (ok. 5 lat- po tym czasie kwitnienie będzie mocno osłabione). Jeśli jednak zdecydujemy się na wykopanie to najlepiej przechowywać je w suchym i chłodnym miejscu, przesypane piaskiem bądź trocinami.

Zawilce również są uroczą wiosenną ozdobą w ogrodzie. Zawilce często nazywane Anemonami to byliny, które bardzo dobrze zimują w naszym klimacie, jednak gatunki kwitnące wczesną wiosną wytwarzają bulwy, a ich kwiaty kojarzą się ze stokrotkami. Kwiaty osiągają ok. 15-20 cm i występują w odcieniach różowego, niebieskiego, żółtego lub białe. Zawilce lubią stanowiska lekko zacienione i wilgotne.